دسته
نظر سنجی
لینکدونی
شرایط لینک
آرشیو
آمار وبلاگ
تعداد بازدید : 174781
تعداد نوشته ها : 177
تعداد نظرات : 81
Rss
طراح قالب
موسسه تبیان
عید است و آخر گل و یاران در انتظار
ساقی به روی شاه ببین ماه و می بیار
دل برگرفته بودم از ایام گل ولی
کاری بکرد همت پاکان روزه دار
دل در جهان مبند و به مستی سؤال کن
از فیض جام و قصه جمشید کامگار
جز نقد جان به دست ندارم شراب کو
کان نیز بر کرشمه ساقی کنم نثار
خوش دولتیست خرم و خوش خسروی کریم
یا رب ز چشم زخم زمانش نگاه دار
می خور به شعر بنده که زیبی دگر دهد
جام مرصع تو بدین در شاهوار
گر فوت شد سحور چه نقصان صبوح هست
از می کنند روزه گشا طالبان یار
زان جا که پرده پوشی عفو کریم توست
بر قلب ما ببخش که نقدیست کم عیار
ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود
تسبیح شیخ و خرقه رند شرابخوار
حافظ چو رفت روزه و گل نیز می‌رود
ناچار باده نوش که از دست رفت کار
ای صاحب فال! آخر گل است و اول پاییز . پاییز در زمین ابتدای سکوتی است حزن انگیز اما در آسمان تو پاییز نیست عید به انتظار رو ءیت هلال ابروی خورشید منتظر است تا بتابد و و دل آسمانت را گرم کند.
ای صاحب فال! یک بهار دیگر هم پر پر شد اما هر پر پر شدنی پرت شدن به سوی نابودی نیست . من "پرپری " هایی را دیده ای که با "یا کریم " ها پرواز می کنند . پر پر می شوند و می پرند .
ای صاحب فال ! بگو " یا کریم" و باز با پایان بهار رمضان پروازت را ادامه بده .
ای صاحب فال! ماهت را در روی ماهرویی جستجو کن که رشک ماهرویان عالم باشد . که اگر به مقام رو ءیت روی ماهش برسی هر روزت عید خواهد بود . پس باید که گرانبها ترین گوهرت را در دست بگیری و جرعه ای شراب "بی خودی" بنوشی تا بتوانی آن گوهر را وقت روءیت ماه رویش ، به پایش بیافکنی .
ای صاحب فال ! گرانبهاترین گوهرت "خودت" هستی.
بر در گاه قصر "جمعه" بایست و منتظر باش تا نسیم زلفش بوزد و این ذکر را بگو :
خوش دولتیست خرم و خوش خسروی کریم
یا رب ز چشم زخم زمانش نگاه دار
ای صاحب فال ! اگر این 30 روز از می "بی خودی" ننوشیدی غمت نباشد . به روز "فطر" وقت صبوح نماز هست . در قنوتش "ساقی نامه" ی تسلیم را زمزمه کن ، که اگر تو جویای یار باشی او نیز صدای زمزمه ترا خواهد شنید .
از قطرات مست چشمانت تسبیحی بر سجاده شکر بساز که هیچ عابدی جز با چنین ذکری راه به کار عبادت نمی برد.
ای صاحب فال! بگو " یا کریم" و پرواز کن.
ساقی به روی شاه ببین ماه و می بیار
دل برگرفته بودم از ایام گل ولی
کاری بکرد همت پاکان روزه دار
دل در جهان مبند و به مستی سؤال کن
از فیض جام و قصه جمشید کامگار
جز نقد جان به دست ندارم شراب کو
کان نیز بر کرشمه ساقی کنم نثار
خوش دولتیست خرم و خوش خسروی کریم
یا رب ز چشم زخم زمانش نگاه دار
می خور به شعر بنده که زیبی دگر دهد
جام مرصع تو بدین در شاهوار
گر فوت شد سحور چه نقصان صبوح هست
از می کنند روزه گشا طالبان یار
زان جا که پرده پوشی عفو کریم توست
بر قلب ما ببخش که نقدیست کم عیار
ترسم که روز حشر عنان بر عنان رود
تسبیح شیخ و خرقه رند شرابخوار
حافظ چو رفت روزه و گل نیز می‌رود
ناچار باده نوش که از دست رفت کار
ای صاحب فال! آخر گل است و اول پاییز . پاییز در زمین ابتدای سکوتی است حزن انگیز اما در آسمان تو پاییز نیست عید به انتظار رو ءیت هلال ابروی خورشید منتظر است تا بتابد و و دل آسمانت را گرم کند.
ای صاحب فال! یک بهار دیگر هم پر پر شد اما هر پر پر شدنی پرت شدن به سوی نابودی نیست . من "پرپری " هایی را دیده ای که با "یا کریم " ها پرواز می کنند . پر پر می شوند و می پرند .
ای صاحب فال ! بگو " یا کریم" و باز با پایان بهار رمضان پروازت را ادامه بده .
ای صاحب فال! ماهت را در روی ماهرویی جستجو کن که رشک ماهرویان عالم باشد . که اگر به مقام رو ءیت روی ماهش برسی هر روزت عید خواهد بود . پس باید که گرانبها ترین گوهرت را در دست بگیری و جرعه ای شراب "بی خودی" بنوشی تا بتوانی آن گوهر را وقت روءیت ماه رویش ، به پایش بیافکنی .
ای صاحب فال ! گرانبهاترین گوهرت "خودت" هستی.
بر در گاه قصر "جمعه" بایست و منتظر باش تا نسیم زلفش بوزد و این ذکر را بگو :
خوش دولتیست خرم و خوش خسروی کریم
یا رب ز چشم زخم زمانش نگاه دار
ای صاحب فال ! اگر این 30 روز از می "بی خودی" ننوشیدی غمت نباشد . به روز "فطر" وقت صبوح نماز هست . در قنوتش "ساقی نامه" ی تسلیم را زمزمه کن ، که اگر تو جویای یار باشی او نیز صدای زمزمه ترا خواهد شنید .
از قطرات مست چشمانت تسبیحی بر سجاده شکر بساز که هیچ عابدی جز با چنین ذکری راه به کار عبادت نمی برد.
ای صاحب فال! بگو " یا کریم" و پرواز کن.